mércores, 31 de outubro de 2007
martes, 30 de outubro de 2007
mércores, 10 de outubro de 2007

A circulación xeral pode interpretarse como o sistema mundial de ventos mediante o cal se leva a cabo o transporte de calor desde as latitudes tropicais hasta as polares, necesario para manter as temperaturas globais.O aire que envolve a Terra (a atmósfera) non é unha masa estática, senón que está en continuo movemiento.
Isto prodúcese a causa da desigual repartición da enerxía solar na superficie terrestre e polos movementos propios do sistema solar (rotación, traslación e outros) rexidos pola mecánica celeste.
O resultado da accón conxunta destes factores é a existencia de centros de altas presións (anticiclóns) e de baixas presións (ciclones ou depresiones), cuia localización fluctúa nun área xeográfica determinada. Estos centros orixinan un movemento de masas de aire superficiais (hasta os 1.000 m) e de altura. O desplazamento destas se realizan a través de planos horizontais y verticais, o cal orixina a existencia de tres células de circulación meridiana en cada hemisferio.
ESTO É QUE CADA HEMISFERIO TEN UNHA CELULA POLAR OU DE BAIXAS PRESIÓNS, UNHA TEMPERADA DE ALTAS PRESIÓNS E UNHA ZONA ECUATORIAL DE BAIXA PRESIÓN
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)